foto: Ingrid van camping Auvergne

Elke traptrede van mijn podium praatplaatje voor koren, staat voor een fase. Een fase die je in je  dagelijks leven dus ook tegenkomt. De trap van focus helpt om vertrouwen te krijgen en vertrouwen maakt je sterker om richting te geven aan de toekomst. Of voor koren ‘Om succesvol op het podium te staan’

Resetten, een proces van loslaten, stilstaan bij datgene waar ik (tijdelijk) afscheid van moet nemen voordat ik iets nieuws aan kan gaan. Regisseur zijn is niet wie ik ben, het is slechts een rol waarin ik iets doe. Wat verloren gaat, is de voldoening en de vreugde die ik haal uit wat ik daarin doe. Waar ik trouw aan wil blijven, is hetgeen wat ik in de wereld wil zetten. 

Het was duidelijk, de ijsmassa onder water roerde zich. Doordat ik letterlijk geen zicht had op mijn podium, werd ik onzeker en dat ging heel stiekem onder mijn huid zitten. Het uitzichtloze van deze hele situatie gaf een mat gevoel en doordat ik niet in mijn workflow zat, begon ik me zelfs af te vragen of ik het nog wel in de vingers had…

Zondagmiddag 8 maart 2020; onze eerste en uiteindelijk tevens laatste repetitie in de Theaterkerk Bemmel met het projectkoor ‘De Toekomst van een Verleden.’ De geluiden rondom het coronavirus worden zorgelijker. Zelf denk ik naïef dat het wel los zou lopen. What was I thinking! In mijn brein was geen plek voor de gedachte dat we niet zouden uitvoeren in mei 2020…

Het is een hele tijd geleden dat ik schreef. Er was wel inspiratie maar geen ruimte, tijd….als ik eerlijk ben moet ik zeggen; ‘had het ook even geen prioriteit’

De eerste trap naar succes op het podium begint met ‘Focus on youre own shit.’ ;-)

Als koor samen een uitvoering geven, het is net werk! We moeten soms keihard werken om ons doel met succes te bereiken. Eigenlijk is het iedere keer een groeiproces waarin van alles gebeurt. Groeien doen we allemaal anders en dat is misschien wel de grootste uitdaging waar je met elkaar voor staat!

Tijdens het werken met koren valt het me op dat men vaak het idee heeft ‘iets’ te moeten doen als het gaat om performance. Veel koorzangers hebben dan ook de overtuiging dat als je niets doet, het saai is voor het publiek. NOT! Want een pakkende uitvoering gaat niet over choreografie/regie maar over contact en inleving. Over energie en geloofwaardigheid.

Een topsporter traint om te winnen. Een koorzanger traint zijn stem en studeert de noten om optimaal te kunnen zingen. Een danser traint zijn spieren en oefent eindeloos zijn moves. Maar wat train je als koor eigenlijk als het gaat over podiumpresentatie?

Dit is een veelgevraagd leerdoel bij een workshop koorregie. Hoe kunnen we omgaan met de onzekerheden binnen het koor, bij afwisselende opstellingen?

Laatst gaf een koorzanger mij na de repetitie terug dat ik zoveel energie meebreng. Dat vond ik een fijn compliment. Het werkt aanstekelijk en zet mensen aan om in beweging te komen. Energie is ook het element waar een goede performance begint...